Unlimited ไปให้สุดกับโลกใบใหม่ (ฺBL)

มนุษย์นั้นช่างยากที่จะเข้าใจ

อยู่ก็เหมือนตายทั้งเป็น

ต่อให้ยากจนลำบากเพียงใด

แต่ถ้าถูกทรยศจากคนที่รักซ้ำแล้วซ้ำอีก

ก็คงอยากหายไปจากโลกใบนี้เสียที

.

.

แต่สุดท้ายเมื่อมีโอกาสอีกครั้ง มนุษย์อย่างเราก็อยากจะสัมผัสอีกซักครั้ง

สิ่งที่เรียกว่า

“ ความสุข ”

.

.

“ บรรลัยละว้อย! อย่าเพิ่งมายุ่งได้มั้ย? งานก็มาก ภารกิจประจำวันก็ต้องทำ ยังจะโดนตามจีบขอมั่นหมายงานแต่งอีก ”

“ ยังไงก็ต้องเผ่นให้ได้เลย ขอสัญญา! ”

---

สวัสดีครับ ทุกท่าน  ในที่สุดผมก็กลับมาแล้ว ขออภัยที่ทำให้ทุกคนรออย่างยาวนานจริง ๆ  ขอบอกจากใจจริงเลยว่าแฟนฟิคที่ค้างเอาไว้ในตอนนี้ผมยังไม่แน่ใจเลยว่าจะปล่อยไว้ดีมั้ย? ลบทิ้ง? เขียนใหม่? หรือแต่งต่อจากคราวที่แล้วดี? คงต้องเอาไปคิดดูก่อน ผมเพิ่งจบมหาลัยและก็ไปทำงานมาได้ซักพัก  รู้สึกคิดถึงการแต่งนิยายสุดครับ แต่ครั้งนี้ผมอยากลองแต่งนิยายฉบับของตนเองดู  เพราะฉะนั้นฝากติดตามผมด้วยนะครับ  ฝากคอมเม้นต์เพื่อเป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ